(#50) "Baśniarz" A.Michaelis

O tej książce usłyszałam już gdzieś kiedyś od kogoś, a do tego widziałam ją na WTK, ale poza tym nie wiedziałam o niej kompletnie nic, więc z biblioteki wypożyczyłam ją na chybił trafił. I jak by ją tu opisać... Jest po prostu inna od tych, które zwykle czytam. Ale lepsza? Gorsza? I w jakim sensie "inna"?

Anna jest dziewczyną z dobrego domu w każdym możliwym wydaniu - ma kochającą rodzinę, wielkie mieszkanie, dobrze się uczy, nie chodzi na imprezy, gra na flecie, ma plany na przyszłość, W jej życiu wszystko jest uporządkowane - oprócz jednego elementu. Jest nim Abel.
Abel to chłopak ze złego domu w każdym możliwym wydaniu. Porzucony przez ojca, jego matka zniknęła, a on sam musi się opiekować sześcioletnią siostrą, Michi. Jest handlarzem narkotyków, tragicznie się uczy i zwykle jego największym marzeniem jest po prostu przetrwać kolejny dzień. Jego życie to jeden wielki znak zapytania - oprócz jednego elementu. Jest nim Anna.
Pewnego dnia dziewczyna podsłuchuje część baśni, którą chłopak opowiada siostrze. Zafascynowana, postanawia odkryć jego tajemnicę i prawdziwe "ja". Wszystko komplikuje się, gdy ofiarą morderstw pada kilka osób dziwnym trafem powiązanych z Ablem, a on staje się głównym podejrzanym. Do tego granice między baśnią a światem realnym zacierają się...

Fabuła
Pierwsze, o czym myśle pisząc "fabuła" to "klimat". Naprawdę niepowtarzalny. Baśniowy, niebezpieczny, a miejscami nawet przyjemnie ciężki. Nie wiem, jak to inaczej określić. Chociaż może to w sumie też jest cecha - o Baśniarzu ciężko skleić jakieś sensowne zdania, które mogłyby odzwierciedlać naszą opinię o nim. Chyba sami nie jesteśmy stuprocentowo pewni, co myślimy o tej całej historii. Są tam momenty, które nas wzruszają i obrzydzają, czyny bohaterów podziwiamy i krytykyjemy, podobnie jak ich charaktery.
W streszczeniu wspomniałam o morderstwach. Tutaj też mam coś do zarzucenia: rodzice nastoletniej dziewczyny słyszą o kilku mordestwach w ich małym miasteczku. Nie dziwi ich to ani trochę, nie rozmawiają o tym z córką, nie ostrzegają jej. Niedopracowanie? Bo aż ciężko uwierzyć, że miałby być to celowy zabieg.
Pani Michaelis kreuje całość tak, by główne podejrzenia nieustannie padały na Abla. Nam oskarżenia także wydają się logiczne - no ale że prawie główna postać ma być tą złą? Przecież to zawsze ktoś inny jest mordercą, zdrajcą, to by było zbyt orygialne... Nie zdradzę Wam oczywiście prawdy, ale zdradzę, że jest na pół zaskakująca, a na pół nie. W połowie domyśliliśmy się jej kilka rozdziałów wcześniej, z drugiej strony takie rozwiązanie to dla nas całkowita nowość. Jak się z tym czuć? Co o tym sądzisz? Zacytuję tu słowa pewnej osóbki: Chyba sami nie jesteśmy stuprocentowo pewni, co myślimy o tej całej historii. I na tym zakończę.
Ocena: 4/5

Bohaterowie
Bardzo ciekawym pomysłem było wprowadzenie dwóch płaszczyzn: rzeczywistej, czyli z  Anną, Ablem i Michi oraz baśniowej - z Małą Królową, Latarnikiem, Pytającym i Odpowiadającym. Chłopak był naprawdę uzdolniony, jego opowieść była lekka, zaciekawiająca, a co najlepsze, jej bohaterowie mieli swoje odpowiedniki w świecie prawdziwym, np. Królowa Skał była wzorowana na jego siostrę, Anna - na Różaną Dziewczynkę itp. Dzięki temu zabiegowi autorka idealnie pokazała, co siedzi w głowie Baśniarza, mimo, że nie był on głównym bohaterem czy narratorem.
Myślę, że pownnam teraz trochę przybliżyć Wam kilka postaci, bo zdecydowanie odróżniają się one od innych, typowych dla książek młodzieżowych.
Anna to dziewczyna z dobrego domu. Co może nie jest już zbyt oryginalne, poznaje badboy'a, Abla, i "schodzi na złą drogę" - okłamuje rodziców, opuszcza lekcje. To, co tak bardzo mnie w niej zaskoczyło, był sposób jej myślenia. Jak dobrze rozumiała Abla, mimo, że nigdy nie była nawet w połowie tak złej sytuacji jak on. Jak szybko zaakceptowała jego charakter i codzienność.
Co do Baśniarza, to mam do niego mieszane uczucia. Niby powinien być idealny - opiekuje się samotnie młodszą siostrą, dla której zrobiłby dosłownie wszystko, ale było kilka scen, które nieodwracalnie zmieniły to, co o nim myślę. I nawet tak smutne, wzruszające zakończenie nie mogło tego zmienić.
Zwykle w tym właśnie momencie skończyłabym gadać, ale jeszcze jedna osoba zasługuje na to, by o niej wspomnieć. Choć może bardziej - osóbka. Mówię tu o małej, zaledwie sześcioletnej Michi. Dziewczynce, która nie rozumie dokładnie, co się dookoła niej dzieje, ale przetwarza to na własny sposób, stara się, jest szczera, urocza i dosłownie niedoniepolubienia. Wydaje mi się, że była ona jedynym jasnym, świecącym i niezmiennym elementem w całej tej...lekko nienormalnej historii, że tak to nazwę :D
Ocena: 5/5

Styl pisania
I tutaj zależy kiedy. Płaszczyzna baśniowa była napisanie idealnie, jak wspomniałam, z naprawdę niepowtarzalnym klimatem. Nic dziwnego, skoro tworzył ją Abel.
Pozostała część historii wypadła troszkę gorzej. Początek był trochę sztywny i wymuszony. Dialogi były niemal martwe, a ja niejednokrotnie miałam ochotę odłożyć książkę i nigdy do niej nie wracać. Na szczęście w miarę rozwijania się akcji całość się poprawia, ale słabe rozpoczęcia to jedno z najgorszych rzeczy, które mogą się przytrafić jakiejkolwiek lektórze.
Dalej, nieco dziwiło, a nieco nawet denerwowało mnie zwracanie się do głównej bohaterki pełnym imieniem.
Co u ciebie, Anno?
Naprawdę tak sądzisz, Anno? Ja uważam trochę inaczej.
Okej, całość dzieje się w Niemczech, gdzie są inne zwyczaje imienne (co?) niż u nas. Był to po prostu błąd tłumacza, ale niestety dość uciążliwy. Gdyby "Anna" pojawiała sie jedynie w wypowiedziach narratora, np. powiedziała Anna, pewnie nawet nie zwróciłabym na to uwagi. Ale w wypowiedziach nastoletnich postaci brzmiało to dość...sztucznie.
Ocena: 3.5/5

Okładka
Ładna, ale przeciętna. Niewybijająca się. Nieoddająca dokładnie tego klimatu. Przyznaję co prawda, coś baśniowego w sobie ma, ale baśniowego... inaczej.
Ocena: 4/5

OCENA KOŃCOWA: 16.5/20
PODSUMOWANIE: "Baśniarz" Antonii Michaelis to smutna, wzruszająca opowieść o dziewczynie z dobrego domu, którą los zupełnym przypadkiem poznaje z outsiderem, handlarzem narkotyków i wagarowiczem. 
To także opowieść o utalentowanym, wrażliwym nastolatku, który musi opiekować się młodszą siostrą. Kocha ją bez granic i jest w stanie poświęcić dla niej wszystko.
To także opowieść o dwóch zabójstwach i nieuchwytnym mordercy, który zręcznie zaciera ślady.
Wszystkie te wątki łączą się w smutnym, wzruszającym zakończeniu, które na długo pozostaje w pamięci.
Mimo, że "Baśniarz" to nie moja tematyka naprawdę nie żałuję, że po niego sięgnęłam i Wam też to polecam.
~~
Co sądzicie o tej książce? Słyszeliście o niej? Czytaliście? Macie zamiar? :)